Ang Matalik na Kaaway

I Hate

1993

I hate the way you look at me,

I don’t like it, to tell you frankly.

I hate the way you smiles at me,

It’s not convincing, it’s so disgusting.

I hate the way you talk to me,

You always accuse me, makes me feel uneasy.

I hate the way you treat me,

You always hurt me, I’m in misery can’t you see?

I hate everything in you,

You’re the one I hate for my whole life through.

Ah, if I could only say “I Hate You!”

I could have said it many times

But thanks to this piece of mine,

Lead me to show how impossible you are.

* Isa sa mga pinaka-kontrobersiyal kong tula. Si JB ay seatmate ko ng highschool. Para kaming aso at pusa noon, konting kibot ay nagbabangayan. Magkatinginan lang ay nagkakapikunan na. Everytime na tatangkain niyang makipagbati, umiiwas ako. Kapag ako naman ang gagawa ng daan upang kaibiganin siya, hindi niya rin ako pinapansin. Sa inis ko ay nagawa ko ang tulang ito. Ipinalimbag ko pa sa aming school paper. Huli na nang maunawaan ko ang dahilan ng kanyang inaasal, ang rason ng kanyang pananahimik at pagiging imposible sa aking paningin. Hindi na maibabalik ng kahit isang-daang "sorry" ang sama ng loob na naidulot ko sa kanya.